Werkweekend

Afgelopen weekend hard gewerkt op het landje. Vrijdagmiddag werd het shoveltje gebracht, en daar zijn we zaterdag en zondag mee aan het werk gegaan. Het shoveltje was kleiner dan Mo had gedacht en gehoopt, daarom besloot hij om zowel plan A als plan B in werking te stellen (zie een van m'n vorige posts). Hij reed op de shovel, en ik reed op m'n trekkertje. Hij gooide met de shovel het bakje achter de trekker vol, ik dumpte de lading en Mohamed vervoerde de compost per shovel. Zaterdag heeft m'n vader de compost uitgeharkt, zondag heeft Jos dat gedaan. Zondag konden we maar een paar uur met de shovel werken (omdat we hem maar voor één dag hadden gehuurd), en daarna heb ik het karretje achter de trekker met behulp van Jos steeds met de hand volgeschept.

Best eng om weer op het trekkertje te rijden, maar het moest er toch van komen, dus vooruit dan maar! Ik heb hem ook alweer in en uit de container gereden. Met bibberende benen weliswaar, maar het ging goed.
We zijn in het weekend een heel eind opgeschoten en het einde is in zicht. Maandag heb ik op de trekker gewerkt, maar dinsdag en vandaag (woensdag) ben ik weer aan de slag gegaan met de kruiwagen. Niks mis met de trekker, maar ik vind het werken met de kruiwagen zo heerlijk rustgevend. Op de trekker mis ik toch een beetje het 'plattelandsgevoel'. Hij maakt veel herrie, en van de dieseldampen word ik ook niet echt vrolijk. Het is nog steeds prachtig weer, en het is een genot om op m'n gemakje de compost over de laatste baantjes te verdelen.

Vorige week had ik de manegevlakker op Speurders en Marktplaats gezet, en het lijkt erop dat ik een koper heb. Als alles meezit wordt hij begin volgende week opgehaald. Van het geld dat dat oplevert kan ik een leuke cursus doen bij de Kraaybeekerhof (www.kraaybeekerhof.nl) : Fruit telen met bezieling. Dat is toch precies wat ik wil!

Mrs. Schwarzenegger

Zojuist weer gefitnesst om sterke armen te krijgen. Ik ben al een paar keer geweest, en het begint te wennen. Niet dat ik het echt heel leuk vind, maar het is wel fijn om te merken dat ik sterker word. Heel hard nodig voor het zware werk op de kwekerij, maar ook voor het werk achter de computer.

Sjofeltjes

Gisterochtend met Ina en Hilda heel wat compost weggeschept. Het was weer ouderwets gezellig. 's Middags kwam Mo, en hij heeft het kiepkarretje van Jos achter de trekker bevestigd. We hebben er wat mee geëxperimenteerd, maar ik vond het geen succes. Je moet nog steeds handmatig scheppen (wat bij mij problemen met m'n ellebogen oplevert) en het was moeilijk om de compost uit het karretje te krijgen. Wil het een beetje succesvol zijn, dan moet je dit toch wel met z'n tweetjes doen. En aangezien ik niet altijd hulp op het veldje heb, hou ik dit voorlopig als plan B.
Plan A is het inzetten van een minishovel. IJs en weder dienende wordt hij vrijdagochtend gebracht, en vrijdagmiddag weer opgehaald. Volgens Mo kunnen we dan een heleboel compost wegscheppen. Ik hoop het. Ik vind het heerlijk om in de weer te zijn op het veldje met kruiwagen, schep, hark en compost, maar het is handmatig simpelweg niet meer te doen.

Een vrouwenhand en een paardentand...

Beiden horen volgens het spreekwoord nooit stil te staan. Nou staan mijn handen heus wel 's stil, maar ik vind het toch wel prettig om tijdens het buizen iets 'om handen' te hebben. Anders ben je zo weinig productief en dat kan natuurlijk niet! :-)

Hier wat fotootjes van m'n meest recente stukjes huisvlijt: kussenhoesjes en een voddenkleed in wording.

Regenboog

Geen geweldige foto, maar toch even een impressie van m'n been. Het doet gelukkig geen pijn.

En de boer, hij ploegde voort....

Wat een klus, 60 ton compost wegscheppen! Gelukkig heb ik er tot nu toe goed weer bij gehad. En ik hoef het niet helemaal alleen te doen. Afgelopen week hebben m'n ouders, Mohamed en Elina me geholpen. Het is verbazingwekkend hoeveel compost je dan in een paar uur weg kunt scheppen.
Tijdens het scheppen waan ik me in Nepal. Ik weet niet precies waar de compost van is gemaakt, maar het ruikt naar wierook die veel in Nepal wordt gebrand. Geen verkeerde associatie als je druk aan het werk bent!
Ik vermoed dat m'n bessenveld vroeger een es is geweest, waar mensen al eeuwenlang compost op hebben aangebracht. Ik vind het een mooi idee dat ik die traditie aan het voortzetten ben, nadat hij een aantal jaren onderbroken is geweest. Er zijn een tijdje dahlia's op het veldje gekweekt, en ik vrees dat er in die tijd een hoop gif en kunstmest over het landje zijn uitgegooid. Het heeft wat tot rust kunnen komen in de tijd dat er paardjes op liepen, maar nu gaat het echte werk weer beginnen!

Laatste oogst

Zo'n beetje de laatste oogst binnengehaald. Er hangen nog wat appeltjes aan de boom, en er zitten nog wat boontjes aan de bonenranken, maar dan is het voorbij voor dit jaar!

Oeps!

Gisteren een ongelukje met de tractor gehad. Echt ont-zet-tend dom. Maar het is alweer gebeurd en zeuren over gemorste melk heeft geen zin, schijnt.
Ik wilde de tractor in de container rijden. Omdat de container vrij hoog staat, moest ik dus ook met de tractor omhoog. Dat hoeft geen punt te zijn, alleen hing de frees er nog achter. Daardoor kiepte de tractor eerst achterover en ging hij toen met een rotvaart de container in, tegen de achterwand aan! Ik kukelde van de tractor, of ben er zelf afgestapt, dat weet ik niet meer. Ik hoorde mezelf krijsen: Stoppen, stoppen! Ik kon even niet meer bedenken hoe ik de tractor uit moest zetten. Ik kreeg het gelukkig wel voor elkaar, maar toen was het kwaad al geschied: Een ontzette achterwand en een bont-en-blauw-been. Ik hoop dat ik samen met Mo (mijn redder in nood en rots in de branding bij dit hele project; ik kan het niet vaak genoeg zeggen!) de wand weer goed kan krijgen. Dat been komt vanzelf wel weer in orde.
En vanochtend werd de compost gebracht. Twee dikke vrachtwagens vol. Toch valt het me mee hoeveel het is. Het lijkt me niet onmogelijk om dat over het landje uit te scheppen. Een hele klus, weliswaar, maar niet onmogelijk. Vooral niet met 'a little help from my friends'.

Witte wieven en volle maan

Met dank aan Mootje is de container nu KLAAR! Het was een heel gepuzzel, en elke keer ontdekten we weer iets wat anders moest, maar nu zit hij helemaal goed in elkaar. Ik ga de vloer morgen in de oxaanolie zetten, en dan kan de tractor erin. Joepie! Dat vind ik toch wel een mijlpaal.
Maandagochtend heel vroeg (half acht!) wordt er 60 ton, oftewel 75 kuub compost gebracht. Twee vrachtwagens vol. En dat moet ik allemaal over het landje uit gaan scheppen. Ik weet nog niet precies hoe ik dat voor elkaar moet krijgen, maar er zal wel een oplossing komen.
Vanavond heb ik grondmonsters genomen, in het gezelschap van witte wieven en bijgelicht door een bijna volle maan. Het had wel iets mystieks. Vreemd om vanuit zo'n gewijde sfeer weer naar de drukke stad te rijden.

Koalaknuffel

Nee, dit heeft natuurlijk niks met m'n plantage te maken. Maar is het geen schatje? Dit is een van de koalaatjes (Teddy of Freddy) die de dierentuin van Skansen in Stockholm te leen had van de dierentuin in San Diego. Een dezer dagen gaan ze terug naar Californië.
Mijn reislust is de laatste jaren behoorlijk afgenomen, en met de plantage zal het reizen ook wel wat lastiger worden, maar het lijkt me wel geweldig om nog 's in Australië een koala in de natuur te zien. Ook Ruben droomt ervan om ooit naar Australië te gaan. 'En dan koop ik een koalaatje voor jou, hoor tante' zegt hij dan. Ach gossie!

Over monsters en maaidekken

Pffffffffff, wat een hoop geregel, zo vlak voor de plantjes komen. Tijdens mijn zoektocht naar Skal-gecertificeerde compost en mest toch maar besloten een bodemonderzoek te (laten) doen. De meneer van het bodemlaboratorium kwam zakjes, grondboor en gebruiksaanwijzing thuis afleveren, dus daar kan ik meteen mee aan de slag. Ik heb het perceel in vier delen gesplitst en uit elk deel moet ik vijf monsters nemen. Dan maar afwachten wat voor mest eroverheen moet.
De compost is inmiddels besteld en komt volgende week dinsdag of woensdag. Dan wordt het aanpakken!
Verder nog een maaidek geprobeerd te regelen. Ik ben erachter gekomen dat ik een echt Japans trekkertje heb met een linksdraaiende aftakas (ik zeg dat wel vol overtuiging, maar ik heb in werkelijkheid geen idee wat een aftakas is), terwijl trekkers voor de Europese en Amerikaanse markt een rechtsdraaiende aftakas hebben. Er moet dus ook een maaidek achter dat geschikt is voor een linksdraaiende aftakas. Tis ja wat! Na een hoop gebel en gemail een bedrijf gevonden dat dat kan leveren voor een (zo te zien) redelijke prijs.
En bericht gehad van Auke Kleefstra over de planten. Hij kan in principe alle planten bestellen. Het wordt niet Mahonia aquafolium Mirena, want die is simpelweg niet voorhanden, en het wordt ook geen Berberis met grote bessen, want ook die is er niet. Voordat die gestekt zijn, en geschikt zijn om uit te planten zijn we twee jaar verder. Daar ga ik niet op wachten. Het worden dus gewoon Mahonia aquafolium en Berberis vulgaris. Niks mis mee. Ik weet ook niet of ik dat 'geknoei' met planten wel zo geweldig vind. Ik wil het toch zo natuurlijk/wild mogelijk houden. Een ander pluspuntje is dat deze planten stukken (echt stukken) goedkoper zijn dan de cultivars, waardoor er nog wat geld over is voor bijvoorbeeld een maaidek. Het is niet te geloven hoe snel het geld verdwijnt met zo'n project. Ik had er een aparte spaarpot voor, en het leek me dat dat ruimschoots voldoende moest zijn, maar tot m'n stomme verbazing komt de bodem van de pot al aardig in zicht.