mahonia

Samen met Ina mahonia geplant. We zijn ontzettend opgeschoten. Ik denk dat ik morgen de laatste mahoniaatjes in de grond kan zetten.

Plaatjes

Plaatjes, geschoten door huisfotograaf Elina P. van der Heijden.

hulptroepen

Met behulp van de hulptroepen al de helft van de planten in de grond gezet!

Opkuilen en aanpakken

Dit zijn twee duistere zoekplaatjes. Toch eens vragen aan m'n huisfotograaf of hier nog wat aan te photoshoppen valt. :-)) Op het bovenste plaatje zijn de opgekuilde mahonia te zien, op het onderste de eerste geplante berberissen.
Dinsdag zijn de planten gekomen - 2900 stuks. Ik moet zeggen dat ik dat een behoorlijk abstract aantal vond. Ik kon me er niet zoveel bij voorstellen. Nu weet ik hoe het eruit ziet, en ik kan ook zeggen dat het er best veel zijn. Maar zoals ik bij de compost dacht: dat krijg ik wel weggeschept (met wat hulp), denk ik nu ook: dat krijg ik wel de grond in (met wat hulp).

De rozen, berberissen en mahonia kwamen met kale wortel. De sierkwee zat in pot. Auke had doorgegeven dat zowel de mahonia als de sierkwee in pot zouden zitten, dus dat was even een tegenvaller. De planten in pot hoeven namelijk niet te worden opgekuild en hoeven ook niet meteen te worden geplant. Planten met kale wortel zijn veel kwetsbaarder, en moeten zo snel mogelijk de grond in.

Het opkuilen was dus een veel grotere klus dan ik had verwacht. Het was wel een leuke klus, en ik had er prachtig mooi weer bij - winterse vrieskou met een prachtig zonnetje. Wat dat aangaat ben ik wel ongelooflijk gezegend. Maar ik heb doorgebuffeld tot het donker was, en toen kon ik ook echt geen stap meer verzetten. Ik ben thuis op m'n bed geploft, heb nog even gebuisd en ben toen heerlijk ingezeild.

De dag erna heb ik voorzichtig (vanwege de spierpijn) wat berberissen geplant. Dat vond ik een bijzonder moment. Weer een mijlpaal! De geboortekanaalfase loopt ten einde.

Het planten bleek overigens best snel te gaan. Inmiddels, het is nu vrijdag, staat bijna het hele berberisvak vol. M'n ouders hebben vandaag geholpen, en met z'n drieën kun je heel wat werk verzetten. Morgen en zondag gaan ze ook aan het werk en daar ben ik geweldig blij mee!

Natuurvoedingswinkel

Vorige week even boodschapjes gedaan bij de natuurvoedingswinkel. Ik kom er niet zo vaak meer, omdat een beetje supermarkt tegenwoordig genoeg biologische producten verkoopt. Maar het was een inspirerend bezoekje. Ik kijk natuurlijk altijd even bij de sjemmetjes en sapjes en voel me dan helemaal enthousiast worden. Hopelijk komen mijn sjemmetjes daar ook ooit bij te staan.
Voor het eerst zag ik daar een potje sleedoornjam. Uit Italië weliswaar, maar toch. Als mensen dat durven eten, dan durven ze toch ook wel berberisjam en mahoniajam te eten?
Ze verkochten bij deze winkel ook gedroogde vlierbloesem, en dan begint het toch te kriebelen. Misschien kan ik ooit links en rechts meer van dit soort veldjes opzetten en er helemaal van leven. Toekomstmuziek.......
Ondertussen bekijk ik ook wat voor potjes en etiketten er allemaal zijn. Hier twee voorbeelden; van sleedoornjam en kweepeergelei. Het zijn allebei etiketten met een getekend plaatje. Ik heb nog geen idee wat ik zelf zou willen. Maar misschien loop ik dan ook wel veel te ver op de zaken vooruit. De planten staan nog niet eens in de grond!
Ik moet maar 's uitproberen of dat te doen is in m'n eentje, en of het met een schep wil of dat ik er toch een grondboor bij nodig heb. Ik heb ook iemand gevonden die de planten er voor mij in kan zetten met een minitrekker met een plantmachine erachter. Ik kan me er nog niet druk over maken. Ik zie het wel als de planten komen.
Dat is misschien wel het voordeel van het werken aan twee grote projecten (de plantage en het nieuwe huis): het is gewoon te veel om me zorgen over te maken. Ik heb het tobben helemaal maar opgegeven. Wel zo rustig!

Engerling

Bij 'engerling' moet ik vooral aan Erik Engerd denken (uit de stratemakeropzeeshow), maar daar heeft dit beestje niks mee te maken. Een engerling is de larve van een meikever. Het is net een rups, maar hij heeft zes pootjes en leeft onder de grond. En dat is eigenlijk een beetje het probleem: Hij vreet wortels van planten aan. En....... hij zit in mijn bessenveldje. Daar had ik al zo'n vermoeden van (je kunt het namelijk aan het gras zien als er engerlingen in de grond zitten; dat ziet er wat gelig en gewoon niet helemaal gezond uit), maar eigenlijk wilde ik het niet weten. Maar toen ik afgelopen weekend een sleuf ging graven om de planten in op te kuilen kon ik er niet meer omheen: ik heb ze met eigen ogen gezien.
Ik weet niet zo goed wat ik ermee aan moet. Volgens Pippa Greenwood (ze heeft een prachtig boek geschreven over ziektes en plagen in de tuin) valt de schade die engerlingen en meikevers aanrichten wel mee, volgens andere bronnen kunnen ze wel degelijk je planten de vernieling in helpen. Meikevers zijn door bestrijding overigens behoorlijk zeldzaam geworden, dus dat zou een reden zijn om niet in te grijpen. :-) Ik heb ook gelezen dat meikevers en engerlingen gegeten worden door mollen, egels en spreeuwen, en als er een gezond evenwicht is in je tuin (of kwekerij in mijn geval) zou de schade beperkt moeten blijven.
In de biologische land- en tuinbouw gaat het volgens mij ook om het bereiken van een evenwicht. Je zult moeten schipperen tussen jouw belang en het belang van andere organismen. Maar je moet, denk ik, nooit de oorzaak van een plaag verdelgen, omdat je daarmee alleen nog maar meer problemen creëert die uiteindelijk weer bij jezelf (of andere mensen) terechtkomen.
Ik denk dat ik eerst maar eens moet ondervinden hoeveel schade ze aanrichten (en hopen dat ze niet alle planten opeten - dan ga ik alpacaatjes fokken), dan kan ik altijd nog zien wat ik ga doen.
Alle banen zijn doorgefreesd, waardoor het landje er weer netjes uitziet. Volgende week dinsdag komen de planten! De helft met kale wortels, de helft in pot. Ik had achter op het landje een sleuf gegraven voor het opkuilen, maar ik heb net van Auke Kleefstra gehoord dat de rozen en berberissen met kale wortel worden geleverd. Die staan voor op het landje, dus daar heb ik ook nog maar een sleuf gegraven. Dan kan ik de achterste sleuf altijd nog gebruiken als latrine voor de illegale werkkrachten (is dat geen mooi staaltje van VOC-mentaliteit?!) of als loopgraaf in de oorlog tegen het terrorisme.

Proeflapje

Mmmmmmmmmmm, geen geweldige foto. Een proeflapje van het nieuwe garen, maar ik weet nog steeds niet wat het moet worden. Nog een paar computerwanten?

Nu vergeet ik nog helemaal te melden dat alle baantjes bedekt zijn met compost! Er ligt nog een bultje compost, maar dat wordt tzt wel weggewerkt of naar elders verplaatst. Ik had de banen al opnieuw willen doorfrezen, maar het weer zat niet mee. Regen en harde wind, en dat zijn geen omstandigheden waarbij je wilt frezen. Hopelijk laten de planten nog even op zich wachten. Ondertussen werk ik hard door om brood op de plank te krijgen. Als de planten de grond in moeten zal er van werken niet veel komen, en ik wil met kerst natuurlijk wel een heel gebraden varken op tafel kunnen zetten. ;-)))

Meer huisvlijt

Van boven naar beneden: remedie tegen koude computerhanden, uitdijend vloerkleed en pas gekochte wol voor een nieuw project (sokken?). Alsof ik nog niet genoeg wol heb liggen. Maar ik kon het niet laten.