Wat een pech!

Ik heb het gevoel dat ik word achtervolgd door pech op m'n bessenveld, en dan vooral wat de trekker en het maaidek betreft. In mei had de trekker het opgegeven waardoor ik een tijd lang niet kon maaien, en vorige week begaf het maaidek het. Ik had gelukkig al snel door dat een van de messen verbogen was, en daarmee was de oorzaak opgespoord. Het bleek ook vrij simpel om nieuwe messen te bestellen en het viel zelfs mee om het mes te vervangen (dat moest ik zelf doen want Mootje zit in Egypte).
Tot mijn grote vreugde kon ik daarna weer maaien, maar.............. het maaidek trilde wel vervaarlijk. Ik had ergens gelezen dat dat betekende dat de messen geslepen moesten worden. Misschien was het nieuwe mes niet scherp genoeg, of misschien had ik ook het andere mes moeten vervangen, dat weet ik niet. Maar ik wilde het landje heel graag maaien, omdat ik bang was dat het gras weer net zo hoog zou worden als in mei. Dat had ik beter niet kunnen doen. Door het trillen zijn twee bouten uit de hefset losgeraakt en verdwenen, en wat nog veel erger is: er is een wiel van het maaidek afgeknapt (zie foto). Ik neem aan dat dat niet meer te repareren is, en eerlijk gezegd ben ik die trekker en het maaidek ook helemaal zat! Ik begrijp niet zo goed waar ik deze tegenslag aan te danken heb. Maar misschien is het wel een heel raar idee dat je tegenslag ergens aan te danken moet hebben. :-)
Hoe ik dit op ga lossen weet ik nog niet; ik weet wel zeker dat het op de een of andere manier weer goedkomt.
Vandaag heeft Carleen me geholpen met wieden. Heel gezellig. Ik heb nu alle vakken één keer gewied en kan alweer opnieuw beginnen!